Vatikan'dan Gelen Şövalye

Konu: Vatikan'dan Gelen Şövalye C.tesi Ekim 30, 2010 6:33 pm

Isabella, Farnk Prensini karşılayacağı salona geçerken, misafirinin ağırlanışı hakkında son talimatarı vererek, kontrolleri yapmayı ihmal etmedi. Muhtemelen şu sıralarda, misafiri sarayına ulaşmış olmalıydı. Tahtına doğru yürürken, misafirinin savaşme fikrini düşündü. Son zamanlarda, cesedini görmeyi isteyenler çoğalmıştı ve gerçekten güvenebileceği çok az kişi vardı. Yanında durup, sürekli tehditlere karşı onu kollayacak bir kaç şövalyeye daha ihtiyacı vardı bunu düşünürken, sağ yanında duran, Louis'e hafifçe gülümsedi. Tabi ki kendi şövalyelerinden asla şüphe etmezdi ancak yeni gelenlerin çok çok iyi seçilmesi gerekiyordu tıpkı, eskileri gibi. Yarımcıları eşliğinde tahta oturmuştu ki, yardımcılarından biri içeri girerek eğildi. Elinde papalık mühürlü bir mektup taşıyordu, Isabella, Louis'e işaret ederek zarfı getirmesini sağladı, zarfı zarif hareketlerle, hiç acele etmeden açtı;

"Saygıdeğer Kastilya Hükümdarı Isabella Rhiannon,

Toparaklarınızdaki tehtidin yüce katolik camiasında yaşatacaklarını önlemek ve sizin büyülü güzelliğinizi korumak amacıyla, güçlü şovalyem ve Amerun valisi D'angelo Vildar' ı emrinize atama kararı aldım. Siz tanrının yolundan giden yüce bir hükümdarsınız. Umarım bu hediyemi karşılıksız bırakmayarak, ilerleyen zamanlarda ben Papa Alexander Sextus ile görüşmeyi kabul edersiniz. Efsanevi güzelliğinizin tüm Avrupa'da yankılandığını duyuyorum. Tanrı bilir ki olası birlikteliğimiz sonucunda belki ileride Avrupa'nın kaderi, sizin narin vücudunuz ve benim kudretimden sorulacaktır"

Isabella'nın güzel dudakları hafifçe kıvrıldı. Bu güzel bir haberdi, Papa'nın gönderdiği şövalye muhtemelen güçlü ve sadık olacaktı. Tam da ihtiyacı varken. Bu gerçekten iyi olmuştu. Yine de Sör Vildar'ı sınayacaktı elbette. Louis'e dönerek;

"Papa bize sadık şövalyelerinden birini gönderiyormuş, ne kadar güzel değil mi?" Louis'in yakışıklı yüzü şüpheyle karakdıysada, kendini toplayarak gülümsedi ve başıyla kraliçesini onayladı.

Isabella Şövalyelerininde Vildar'ı inceleyeceğini bilmenin verdiği güvene tutunarak, Frank misafirini ve Şövalyesini beklemek üzere arkasına yaslandı.

Konu: Geri: Vatikan'dan Gelen Şövalye Paz Ekim 31, 2010 2:45 pm

Kapıdaki muhafızların yeni gelen emirle beraber onu içeri alması uzun sürmedi. Atının üzerinden inip yaşlı seyise bıraktı. İki adam ile kalenin yekpare surlarından geçti. Şehrin içi güven ve neşe doluydu. Asaleti adımlarını meraklı gözler takip ediyordu. Kınısındaki kadim kılıcı, üzerindeki şık kumaşla eskilerin kralları gibi gözüküyordu.

Çok uzun sürmeden kraliçenin beklediği büyük salon kendini gösterdi. Kırmızıya kaçan halı gelen konukları onurlandırmak içindi. Salon kapısının her yanında ikişer muhafız bulunuyordu. Avını bekleyen bir kurt gibi hareketsiz göz kırpmadan duruyorlardı. Onlara hakim olan irade kraliçenin iradesi gibi gözükse de kırpışmayan gözlerinde buruk bir korku vardı. Yeşermeyi bekliyordu adeta.

Kapılar sessizce açıldı. Salonun içine sızan güneş ışıkları altında berrak bir ten, sıcak bir tebessüm, ihtiras dolu gözler ile duruyordu kraliçe. Sert endamını omzuna dökülen ipek siyah saçlar yumuşatıyordu. Gözleri kesiştiği anda D'angelo içinde hafif bir soğukluk hissetti. Sırtına bir ok girmiş gibi dikildi yavaşça. Yüzüne etkileyici gülümsemesini takındı. Gezdiği tüm topraklarda göremediği bir güzelliğe tutulup kaldı. Zarif duruşu ile sergiliyordu düzgün fiziğini. D'angelo ise en etkileyici ve mağrur edasını takındı. Sol elini arkaya attı ve güzel kraliçe için önceden hazırladığı kar rengi gülü sırtına dayadı.

"Sizinle tanışmak ne büyük bir onur. Leydim efsaneleşen güzelliğinize tanık oldum sonunda ." dedi ve kraliçenin bel hizasına eğildi. Uzatılan narin eli hafif ama sıcak bir biçimde öptü. Ardından sol elindeki gülü taktim etti. " Sizin gibi zarif bir bayan için cihanın en zarif çiçeklerinden biri. Nadir rastlanan kar gülü..." Bembeyaz gül ışık saçıyordu adeta. Dikenlerinden arınmış bütün çıplaklığı ile duruyordu. Kastilya'nın en güzel kadınını selamlıyordu. Gülümsemesi dudaklarından çenesine doğru yayıldı D'angelo'nun zira mağrurluğunu elden bırakmadı ve tekrar dikildi güzel kadının karşısında.