Misafir

Konu: Misafir Salı Ekim 19, 2010 7:47 pm

Isabella, odasına çekdikten sonra, yapılacakları planlamaya başlamıştı. Ya Frank varisinin istediği gibi savaş olacaktı ya da barış. Sürekli savaş görmeye alışmış halkının, kendi kararını destekleyeceğini ve Papa'nın arkasında olacağını bilse de, ülkesini savaştan uzak tutmanın, ekonomik, siyasi ve askeri güç açısından çok daha olumlu olacağını düşünmekteydi. Diplomasi her zaman askeri güçten önemli gelmeliydi, ülkenin başında vedeneyimli bir Kraliçe için. MAsasına oturup, zarif tüy kalemi eline aldı. Siyah mürekkebe dokundurarak, parşomen üzerinde hareket ettirmeye başladı. İlerledikçe kağıdın üzerine, egzotik, yana eğik, zarif hatlı yazısı dökülüyordu.

Frank Prensi Andre Denis Baudouin,

Ülkelerimizin dostluğu için, sizi, Avrupa'nın en güçlü kalesi Alcázar tu Castilla'da görmek beni onurlandıracaktır. Burada bulunduğunuz sürece benim misafirim olarak hoş karşılanacaksınız.

Kastilya Kraliçesi
Isabella A. Rhiannon

Kısa mektubunu şöyle bir gözden geçirdi, tüm diplomasi mektuplarının olması gerektiği kadar açık, yalın ve özdü. Prensin bu mektupla ülkesine geleceğinden, emin olmasının yanı sıra bunun Maria içinde iyi bir değerlendirme olacağını düşünüyordu. Kardeşi ile Prens daha önce de düündüğü gibi diplomatik sorunların çözümünün yanı sıra yeni veliahtların doğmasını ya da yeni prensesler ile başka ülkelerle kurulacak ittifakların tohumlarını ortaya çıkarabilirlerdi. Yine de kardeşi için bu genç adamı sıkı bir göz hapsinde tutacaktı. Ayrıca Fransa kralı ile de çeyiz konusunda anlaşmaları gerekiyordu.

Isabella, adamlarından birini çağırtırken, mektubu zarfa yerleştirip, Kastilya mührü ile mühürledi. Adama bir kaç kısa talimat verdikten sonra gidişini izledi. Geriye sadece Prensin iyi ağırlandığından emin olak kalıyordu ki, Isabella önce komutanlarına onun sınırdan ihtibaren korunması için emir verecek, ardından ona sarayda özel bir oda hazırlanması için proletaryalara emirler verecekti.

Elbisesini değiştirmek isteyeceğini düşünüp yanına gelen kadına hayır anlamında bir el hareketi yaparak, eşliğinde bir sürü adamla odasından çıktı ve saraydaki düzenlemelere başlanması için emirler yağdırırken, en yakınında ki adama dönerek;

"Prenses Maria'ya onu bahçede görmek istediğimi söyleyin." dedi tereddütsüz bir ifade ile, prensin gelişini öncelikle onunla konuşmayı istiyordu.

Konu: Geri: Misafir Çarş. Ekim 20, 2010 5:58 pm

Maira, eksiksiz bir kahvaltının ardından odasında kısa süreli inzivaya çekilmişti. Büyük süslemeli ahşap yatağının üstüne yavaşça uzandı ve hemen kapının ardında onu bekliyor olan Raymond'u düşündü. Sabah masada onun hakkında hayal ettiklerini yeniden gözden geçiriyordu. Prenses makamına yakışmayacak bir evlilik yapamazdı elbette. Üstelik Avrupa'nın tüm uygarlıkları karış karış Kastilya'nın açığını arıyorlarken... Namına yakışır bir şekilde fiziksel güç yerine diplomatik gücü tercih edip, bir kraliçe olma yolunda ilerlemeliydi. Raymond gibi yakışıklı bir korumaya da hayır demeyecekti elbette. Maria'nın yüzünde küçük bir tebessüm belirmişti. Öğlen güneşinde, pencereden içeri süzülen güneş, onun gülüşü kadar parlak saçlarını altına dönüştürüyordu.

Güzelce hazırlanmış ambiyansı bozmak üzere kapı hizmetkârlarca belitlenmiş olarak her zaman ki gibi üç kere çaldı. "Gir!" dedi Maria yüksek sesle. İçeri giren Bonie'ydi. Küçükken birlikte oynadıkları sadık hizmetçi kızı... İleride her ne kadar kendisi için çalışmasını arzulamış ta olsa, kraliçenin gözdesi olmuştu o. Sevilen bir hizmetkârdı ve yeri oldukça farklıydı. Ne söyleyeceğini merak eden bir yüz ifadesiyle gözlerinin içine baktı Maria, genç kadının. "Seni dinliyorum Bonie"

"Kraliçemiz sizi bahçede görmek istiyor efendim."

Bonie'nin güzel ses tonu Maria'yı her zaman mest etmişti o an olduğu gibi. Dilinden güzel şarkılar dinlemeyi de çok özlemişti zaten. Ancak şuan bir şeyler mırıldanacak vakti olmadığını biliyordu. "Oh, Bonie sesin her zaman ki gibi berrak. Seni bir ara dinleyeceğim." dedi ve hizmetçinin odasından çıkmasını beklemeden kapıdan fırladı. Tez canlıydı bugün oldukça. Kapının eşiğinde bekleyen Raymond'un yeşil gözlerine baktı ve gülümsedi. Peşinden gelmesini ümit ediyordu ve öyle de olmuştu. Ancak Isabella'nın şuan onu görmek istemeyeceğini tahmin ettiğinden kalmasını işaret etti. Sarayın ihtişamlı merdivenlerinden aşağıya müthiş bir zarafetle inerken saçları bir oraya bir buraya salınıyordu. Görkemli kapının sonrasında yemyeşil bahçeye adımını attı ve Kraliçenin huzuruna vardı. Yine o komik İngiliz reveransı, sonrasında küçük şirin kahkaha. Kraliçenin ciddiliğini dağıtmaya yetmemişti belki. Ama onu memnun edeceğinden emindi.

"Evet, Kraliçe'm, beni niye çağırdınız acaba?" dedi mutlu bir ses tonuyla. Neşeli görünüyordu, ya da görünmeye çalışıyordu. Bir kraliçenin karşısına mutsuz çıkılmazdı çünkü. Ama o mutsuz değildi de zaten. Isabella'nın gözlerine bakıp durumun neyi ifade ettiğini kavramaya çalışıyordu...

Konu: Geri: Misafir C.tesi Ekim 23, 2010 6:17 pm

"Kesinlikle, batı yakasındaki en büyük konuk odasını fazırlayacaksınız." dedi sertçe, Frank prensinin nere tereddütsüz bir ifade ile, prensin nerede konaklayacağına emin olamayan baş nedimesine. Bahçe'ye doğru yürürken, yolunu bir sürü küçük iş kesmişti ve bundan hiç hoşnut olmamıştı Isabella. Yanındakiler kendisi olmadan bir konuğu bile karşılayamayacaklarsa ne işe yararlardı sanki? Yine de kendi kendine bunun Frank krallığı ile Kastilya arasındaki sürtüşmeden ortaya çıktığını düşünerek, sakin olmaya çalıştı.

Kalenin büyük kapısına açılan, geniş koridorda, hızlı hızlı yürüyordu. Kardeşini bahçe de görmek istediğini söylemişti, ancak Maria'nın ona doğru gelişiyle, bunun pek mümkün olamayacağını anladı. KArdeşi üzerindeki gerginliği sezmiş olacak ki, yine ortamı yumuşatmak adına bir kaç hamle yaptı. Sonra soran gözlerini kendisine dikerek, onu neden çağırdığını sordu. Isabella, dingin bir gülümsemeyle;

"Tabi ki, sizi neden çağırdığımı öğreneceksiniz kardeşim, ancak bu kadar aceleci olmanıza bir anlam veremiyorum. İsterseniz, bahçede yürüyüş yaparken, konuşalım." dedi ve yanında sadece bir kaç özel muhafızlarının kalmasını sağlayacak şekilde, işaret verdi. Ardından Maria'nın koluna girmesini sağlayarak yürümeye başladı.

Kalenin kapısındaki muhafızlar, onları yerlere kadar eğilerek selamlarken, Isabella içeri giren yoğun güneş ışığıyla gözlerini kıstı. Sonbaharın ortasında bu kadar ggüneşli bir gün, diye düşündü şaşırarak. Bahçenin görüntüsünü ise memnuniyetle seyretti. Kahverengi, turuncu ve sarının her tonu mevcuttu gördüğü manzarada... Kardeşiyle yavaş yavaş ilerlerken, bir tüy kadar hafif adımlarının altında ezilen, yaprakların hışırtısını duyuyorlardı. Biraz ilerledikten sonra, ağaçların yoğunlaştığı bölgeye doğru yönlendirdi onları Isabella. Sonunda, kusursuz dudaklarında hafif bir gülümseyişle;

Kardeşim, Frank Prensi bizi ziyarete gelecek." dedi ardından Maria'nın şaşıracağını düşünerek ekledi; "Ah, biliyorum bu sabahki haberler, aklını kurcalıyor ancak, savaştan çok daha iyi çözümler vardır, Maria, diplomasi gibi. Karşılıklı bir anlaşmaya varabileceğimizi düşünüyorum. Tabi ki savaşa girmekten çekinmiyorum ancak halkımın huzurunu düşünmeliyim. Ve barış daha huzurlu bir çözümdür, her zaman." Sonra yürümeyi kesip, kardeşine döndü;

"Bunun seninle olan alakasını merak ettiğini biliyorum kardeşim aslında bu çok basit. Sana karşı açık olacağım, Frank Prensi ile yapacağın evlilik, ittifak kurmamıza yarayacaktır. Dolayısıyla, o geldiğinde onunla ilgilenmeni istiyorum senden."

Bir abla, kardeşinden hiç tanımadığı bir adamla ilgilenmesini istemezdi elbette, ancak bir kraliçe isterdi. Ve bir prenses seçim şansının olmadığını bilirdi.

Konu: Geri: Misafir Paz Ekim 24, 2010 12:50 pm

Kraliçe'nin karşısında dikildiğinde, onun telaşını yüzünden okuyabiliyordu. Belli ki görkemli bir hazırlık yapılacaktı misafir odasında. Ağırlanması gereken bir protokol üyesi mi? Diye düşündü bir an. Kastilya'ya uzun süredir önemli bir misafir gelmiyordu. Zira kızışan Avrupa'da misafirlik ilişkileri son buluyordu yavaş yavaş. Dostluğun önemini yitirerek karşılıklı çıkar savaşlarına dönüşmesi Maria'nın da sinirini bozuyordu ancak her şeyden önemli olan Kastilya'ydı! Kraliçe'nin sabırsız tutumu karşısında Maria'ya tavrı beklendiği gibi olmuştu. O, sabırsızlığı sevmezdi ve karşısında sabırsız olunmayacaktı da...

"Tabi ki, sizi neden çağırdığımı öğreneceksiniz kardeşim, ancak bu kadar aceleci olmanıza bir anlam veremiyorum. İsterseniz, bahçede yürüyüş yaparken, konuşalım."

Oh, zaten onunla bahçede görüşmek istediğini beyan ettiği halde, hizmetkârı dinlemeden odadan çıkıvermişti Maria. Ne büyük saygısızlık ama? Kraliçeyi iş başındayken alıkoymak... Pek sık yaptığı şeylerden değildi. Yerinde kendisi dışında başka biri olsaydı şayet, kraliçenin iğneleyici sözleri ile karşı karşıya olacağını tahmin edebiliyordu. Isabella'nın bahçeye doğru attığı ilk adımının ardından Maria'da benzersiz bir uyumla peşine takıldı. Kraliçenin onunla ne konuşacağını merak ediyordu doğrusu. 'Raymond? Oh, lütfen bu olmasın!' Düşüncelerinin onu kurtarmayacağını biliyor da olsa, içinden tanrıya dua ediyordu. Raymond'a bakışları yüzünden azar işitmek çok ağırına gidecekti belli ki...

Büyük bahçe kapısı aralandığı sırada sonbahar gününe yakışmayan bir güneş gözlerini kamaştırdı. Gün ışığı ile bezenmiş bahçe, tüm muazzamlığı ile İspanyol coğrafyasının doğallığını gözler önüne seriyordu. Mekân geniş ve ferahtı. Rüzgâr, ağaçların arasından bir yılan gibi sürünüp geçiyor, sonra da onların uzun dalgalı saçlarını savuruyordu. Hava rahatsız edici güneş ışığının aksine serindi. Bu pahabiçilmez güzelliği seyretmeye koyulmuşken Maria, kraliçe çoktan dolgun dudaklarını aralayıp konuşmuştu bile.

Henüz tez alınmış savaş haberinin ardından dostane bir ziyaret mi? Akıl sır erdirmeyen bir şaşkınlıkla Isabella'nın yüzüne baktı Maria. Nedenini anlamaya yönelik bir soru işareti belirmişti kafasında. Kargaşanın varlığını sezemiyor ve akıl yürütemiyordu. Yoksa Isabella ile mi evlenecekti? Genelde prensler ve prensesler, saraya bir eş bulmak için gelirdi. Dul kralları da sayarsa eğer hiç kimse düşman sarayına dost olmak niyetiyle uğramazdı. Kendisini düşünme zahmetine bile uğramadan aklına Isebella gelmişti. Oysaki olay düşündüğünden çok çok farklıydı...

Kraliçenin ağzından tane tane dökülen evlilik cümlelerinin ucu Maria'nın narin, bakire bedenine dokunuyordu. Frank prensi mi? Evlilik mi? Bir prensle evlenen, Kraliçe oluyordu bildiği kadarıyla. Kraliçe olmak... Olağanüstü bir mertebe gibi görünüyordu Maria'nın gözünde hükümdarlık. Her zaman imrenerek baktığı biricik ablası gibi, güçlü ve yenilmez bir saltanata sahip olmak, rüyalarında yaşayabileceği tarzda bir şeydi. Nazik Fransız diyarını yönetmenin vereceği onur da cabasıydı. Tüm bu hayal ürünlerinin sonunda Kraliçe'nin isteğine boyun eğmek zorunda olduğunu -Ki bunu kendi isteği ile kabul edecekti- biliyordu. Çok istekli gibi görünmeyerek kısa süre düşündü ve Isabella'nın yüzüne baktı. "Söz konusu Kastilya egemenliği ise sevgili ablacım, gereken her şeyi yapabileceğimden emin olun. Sözleriniz benim için bir onurdur." Sözlerinde yine her zaman ki mesafeli birliktelik vardı. Artık, çocuk olmaktan çıkmış genç bir kadın olma yolunda ilerliyordu Maria ve dünyasında hataya yer yoktu. Yapacağı küçük bir yanlış ülkeleri birbirine sokabilirdi ki o müstakbel Frank Kraliçesiydi...

Konu: Geri: Misafir Paz Ekim 24, 2010 8:22 pm

Isabella, Maria'nın temkinli sözleri üzerine, başını memnuniyetle salladı ve gülümsedi. Kardeşinin ne demek istediğini anladığını umuyordu. Hem böylesi onun içinde çok çok iyi olacaktı. Bir prensle birlikte olmak kaderinde vardı. Tanrı, böyle istiyordu. Frank Krallığı onun narin ruhu için oldukçan uygun görünüyordu genç kraliçenin gözüne. Bir süre sessizlik içinde yürüdükten sonra onları durduran, kraliçenin adamlarından biri oldu. Frank Kralının geldiğini haber veriyordu. Isabella, gülümseyerek;

"Tam zamanında." dedi gülümseyerek ve kardeşine dönerek ekledi "Saraya geldiğinde onu büyük salonda karşılamak istiyorum, Maria ona salona kadar eşlik edeceksin."

Kardeşinin emrine uyacağını bilerek, onu orada bırakarak büyük salona doğru ilerledi. Hem hazırlıkları tamamlayacak hem de Maria'nın emrine bir kaç hizmetçi daha yollayacaktı. Ayrıca Prensle kendisi olmadan tanışmış olacaktı.

-RP Sonu-